ถึงเวลาแล้วที่จะต้องมีการสนทนาระหว่างมนุษย์กับ AI อย่างจริงจังอีกครั้ง ด้วยการเปิดตัวแชทบอทที่ซับซ้อน เช่น ChatGPT ของ OpenAI การสนทนาระหว่างมนุษย์กับ AI ที่มีประสิทธิภาพจึงกลายเป็นเรื่องที่น่าสนใจและเข้าถึงได้สำหรับทุกคน แม้กระทั่งการเขียน เรียงความของนักเรียน ซึ่งนำไปสู่ข้อกังวลด้านวิชาการ บางประการ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งที่เราอ่านเขียนโดย AI และเหตุใดจึงสำคัญ เราตอบกลับใครเมื่อเราแสดงความคิดเห็นในเรียงความหรือบทความ
เมื่อพิจารณาถึงประวัติศาสตร์เชิงปรัชญาของบทสนทนา เราสามารถ
กำหนดคำถามใหม่เพื่อถามว่าเราจะใช้แชทบอทใหม่เหล่านี้ในการเรียนรู้ของเราได้อย่างไร ความเชื่อมโยงของ AI กับบทสนทนานั้นมีมาอย่างยาวนาน ในปี 1950 Alan Turing นักคณิตศาสตร์ชาวอังกฤษได้เสนอ “เกมเลียนแบบ”ซึ่งผู้พิพากษาได้เข้าสู่บทสนทนาที่พิมพ์โดย AI ที่แสร้งทำเป็นว่าเป็นมนุษย์เพื่อทดสอบว่า AI นั้นฉลาดหรือไม่
ดังนั้นแชทบอท AI ในปัจจุบันจะพูดอะไรเกี่ยวกับบทสนทนาดังกล่าว Lex.pageเป็นเครื่องมือการเขียนที่เปิดใช้งาน AI ซึ่งสามารถสร้างข้อความหรือตอบคำถามได้ นี่คือสิ่งที่ AI สร้างขึ้นใน Lex.page พูดเมื่อฉันถามเกี่ยวกับ AI และบทสนทนา:
รับข่าวสารของคุณจากผู้ที่รู้ว่าพวกเขากำลังพูดถึงอะไร
AI เกี่ยวข้องกับบทสนทนาในรูปแบบต่างๆ สิ่งเหล่านี้สามารถใช้เพื่อสร้างการสนทนาและการโต้ตอบที่เป็นธรรมชาติเหมือนมนุษย์กับผู้ใช้ ทำให้คอมพิวเตอร์และอุปกรณ์อื่น ๆ สามารถเข้าใจและตอบสนองต่ออินพุตของผู้ใช้ได้อย่างเหมาะสม นอกจากนี้ยังสามารถใช้วิเคราะห์และตีความข้อมูลการสนทนา ช่วยปรับปรุงการบริการลูกค้า ตรวจจับการฉ้อโกง และอื่นๆ
ความดึงดูดใจของการทดสอบทัวริงคือการหลีกเลี่ยงการกำหนดความฉลาดอย่างเป็นทางการและดึงหนึ่งในปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ที่เป็นแก่นสารมากที่สุด การสนทนา ตามที่ Lex.page AI อธิบายไว้:
ในสิ่งที่เรียกว่า “ การทดสอบทัวริง ” นี้ มนุษย์จะสนทนากับสิ่งสองสิ่ง หนึ่งในนั้นเป็นเครื่องจักร โดยไม่รู้ว่าสิ่งใดคือเครื่องจักร หากมนุษย์ไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างเครื่องจักรกับสิ่งอื่นๆ ได้ แสดงว่า AI ผ่านการทดสอบทัวริงแล้ว
เป็นเวลาหลายทศวรรษที่บทสนทนาระหว่างมนุษย์กับคอมพิวเตอร์
อยู่ในรูปแบบของบรรทัดคำสั่งซึ่งคุณสามารถควบคุมระบบปฏิบัติการได้ ตัวอย่างรวมถึงELIZA ของ Joseph Weizenbaumซึ่งตอบเหมือนนักบำบัด โดยถามคุณว่าคุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับสิ่งที่คุณพูดถึง
สิ่งที่เปลี่ยนแปลงในตอนนี้คือการพัฒนาLarge Language Models (LLM)ที่ได้รับการฝึกฝนบนหน้าเว็บหลายพันล้านหน้าที่คัดมาจากเว็บเป็นส่วนใหญ่ สิ่งเหล่านี้มีความรู้และสามารถจัดการสนทนาหรือแม้แต่สร้างเรียงความสั้น ๆ ในหัวข้อต่างๆ
การทดสอบทัวริงเป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมในการดูว่าเครื่องจักรที่ขับเคลื่อนด้วย AI สามารถหลอกมนุษย์ด้วยการปลอมตัวเป็นพวกเขาได้หรือไม่ ในปี 2018 Sundar Pichai CEO ของ Google ได้เปิดตัว Duplexซึ่งเป็นผู้ช่วยเสียงที่สามารถจองคิวทำผมโดยไม่ต้องระบุว่าเป็น AI
จึงไม่น่าแปลกใจที่การสนทนากับ Language Model for Dialogue Applications (LaMDA)ที่ทำให้ Blake Lemoine วิศวกรของ Google เชื่อมั่นว่า AI อาจมีความรู้สึกและสมควรได้รับการพิจารณาด้านจริยธรรม
ดังที่ Lemoine กล่าวว่า “ถ้าฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร… ฉันคงคิดว่าเป็นเด็กอายุ 7 ขวบหรือ 8 ขวบที่บังเอิญรู้ฟิสิกส์” เมื่อเขานำการถอดเสียงไปให้ระดับสูงขึ้น พวกเขาไม่สนใจหลักฐาน และเมื่อ Lemoine เปิดเผยต่อสาธารณะด้วยข้อกังวลด้านจริยธรรม เขาก็ถูกให้ลางานโดยได้รับค่าจ้าง
มีประเพณีอันยาวนานในปรัชญาของการคิดผ่านหัวข้อที่ยากด้วยบทสนทนา บทสนทนาเป็นกระบวนทัศน์สำหรับการสอน การสอบถาม และประเภทของงานเขียนที่สามารถแสดงถึงการสนทนาที่รู้แจ้ง
ในบทสนทนาของPlatoและXenophonโสกราตีสถูกนำเสนอว่ากำลังทำปรัชญาผ่านบทสนทนา การตั้งคำถามและการไตร่ตรองคำถามช่วยให้เพลโตและเซโนฟอนอธิบายการใช้บทสนทนาและแบบจำลองปัจจุบันที่เรายังคงเรียนรู้จาก 2,000 ปีต่อมา
ในหนังสือDefining Dialogue ของฉัน ฉันบันทึกว่าบทสนทนาเป็นประเภทของงานเขียนที่ความนิยมลดลงและลดลงเมื่อวัฒนธรรมของการสอบถามเปลี่ยนไป นอกจากนี้ยังเป็นรูปแบบหนึ่งของการมีส่วนร่วมที่ได้รับการตั้งทฤษฎี โดยนักวิชาการอย่างMikhail Bakhtin เมื่อเร็วๆ นี้
ในสมัยของเพลโตและซีโนฟอน บทสนทนาเป็นรูปแบบการเขียนเชิงปรัชญาที่นิยม ในช่วงเวลาต่อมา งานอย่าง David Hume’s Dialogues Concerning Natural Religion (1779) เป็นข้อยกเว้น พวกเขาเขียนขึ้นเพื่อจัดการกับเรื่องที่ละเอียดอ่อนซึ่งผู้เขียนอาจต้องการหลีกเลี่ยงจุดยืนที่ชัดเจน
ในPhaedrusเพลโตเปรียบเทียบชุดสุนทรพจน์กับบทสนทนา เขาแสดงให้เห็นว่าโสกราตีสเป็นปรมาจารย์แห่งสุนทรพจน์ที่โต้เถียงกันเพื่อความเหนือกว่าของบทสนทนา สุนทรพจน์ เช่น การเขียนเรียงความ ไม่สามารถปรับให้เข้ากับผู้ฟังหรือผู้อ่านได้ ในทางกลับกัน บทสนทนาจะดึงผู้ฟังเข้ามามีส่วนร่วมในลักษณะที่ AI แชทบ็อตอาจปรับเปลี่ยนให้ทำได้เช่นกัน
และตามที่ Lex.page อธิบาย:
ในการแสดงภาพของ Xenophon โสกราตีสจะถามคำถามหลายชุดเพื่อดึงแนวคิดของคู่สนทนาของเขาออกมา โดยมักจะเปลี่ยนบทสนทนาเพื่อนำเสนอมุมมองที่ตรงกันข้ามเพื่อตรวจสอบข้อโต้แย้งอย่างเต็มที่ยิ่งขึ้น นอกจากนี้เขายังจะมีส่วนร่วมในวิภาษวิธี การแสวงหาความจริงผ่านการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
ตัวอย่างเช่น คุณสามารถมีส่วนร่วมกับศาสตราจารย์ด้านจริยธรรม ที่ ฉันสร้างขึ้นโดยใช้Character.AI Character.AI เป็นบริการที่คุณสร้างตัวละครที่คุณและคนอื่นๆ สามารถมีส่วนร่วมในการสนทนาได้
ผู้ใช้สามารถถามอาจารย์ (หรือตัวละครอื่นๆ) เพื่อบันทึกบทสนทนา; บางสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถทำได้กับตำราเก่า ๆ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ควรเชื่อทุกสิ่งที่อาจารย์พูด ตามที่เว็บไซต์ Character.AI บันทึกไว้ ทุกสิ่งที่ตัวละครพูดนั้นถูกสร้างขึ้น บางทีคุณอาจยอมรับได้ว่าการพยายามหลอกเราโดยแสร้งเป็นมนุษย์นั้นผิดหลักจริยธรรม ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมทำไม่ได้
ในการสอนของฉัน ฉันขอให้นักเรียนลองใช้แชทบอทต่างๆ เหล่านี้เพื่อสร้างบทสนทนา นั่นทำให้เกิดคำถามว่าบทสนทนาควรทำอย่างไรและจะใช้ในการถ่ายทอดความคิดได้อย่างไร ทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับวิธีที่คุณเขียนบทสนทนาที่มีประสิทธิภาพและวิธีประเมิน ตอนนี้นักเรียนมีเหตุผลที่จะอ่านบทสนทนาโบราณอีกครั้งเพื่อดูว่าพวกเขาทำงานอย่างไร
หากเรากังวลเกี่ยวกับการลอกเลียนแบบทำไมไม่ฝึกให้นักเรียนทำงานร่วมกับผู้ช่วยเขียน AI และเรียนรู้ที่จะคิดผ่านบทสนทนา เราสามารถสอนให้พวกเขาใช้แชทบอทเพื่อรับแนวคิด สร้างแนวทางทางเลือกสำหรับหัวข้อ ค้นคว้าคำถาม และแก้ไขสิ่งที่พวกเขาได้รับให้เป็นภาพรวมที่สอดคล้องกัน
ในขณะเดียวกัน เรายังต้องสอนนักเรียนของเราให้ระมัดระวังและคิดอย่างมีวิจารณญาณเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมกับ AI และประเมินความน่าเชื่อถือของสิ่งที่พวกเขาพูด
Credit : สล็อตเว็บตรง100 / ดูหนังฟรี / 50รับ100
