มีบางอย่างเกี่ยวกับบริบทของออสเตรเลียที่เอื้อต่อการสำรวจเรื่องสยองขวัญ อย่างที่ฉันเคยโต้เถียงกันที่อื่นการรวมกันของสิ่งที่นักประวัติศาสตร์ Geoffrey Blainey อธิบายไว้อย่างมีชื่อเสียงว่าเป็น “การปกครองแบบเผด็จการระยะทาง” ความแห้งแล้งของชนบทห่างไกลของออสเตรเลียและภูมิประเทศสำหรับผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรป ต้นกำเนิดของนักโทษผิวขาวในออสเตรเลีย และความผิดเกี่ยวกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวพื้นเมืองของออสเตรเลีย ได้ช่วยสร้างสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมที่สุกงอมสำหรับ
การเล่าเรื่องของความวิตกกังวล ความสิ้นหวัง และความหวาดกลัว
ตัวอย่างภาพยนตร์แนวสยองขวัญ และแฟนตาซีที่ดีที่สุดบางเรื่องมาจากออสเตรเลีย ตั้งแต่เรื่องThe Cars that Ate Paris ฝีมือฉกาจของปีเตอร์ เวียร์ ไปจนถึง เรื่อง Upgradeล่าสุดของลีห์ วันเนลล์
น่าเสียดายที่ The School ภาพยนตร์เรื่องใหม่จากมือเขียนบท-ผู้กำกับ Storm Ashwood ไม่ใช่หนึ่งในนั้น เช่นเดียวกับภาพยนตร์หาประโยชน์จากขยะหลายๆ เรื่องในปี 1980 ซึ่ง The School ดูเหมือนจะได้รับแรงบันดาลใจ สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับภาพยนตร์ผจญภัยสุดสยองสำหรับเด็กเรื่องนี้ – คิดว่า The Goonies พบกับ Silent Hill – คือโปสเตอร์
ภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดตัวได้ค่อนข้างดี โดยนึกถึงลำดับก่อนชื่อ เรื่องระทึกขวัญสยองขวัญในห้องปิดเช่นSawและCube ตัวเอก เอมี่ (เมแกน ดรูรี่) ตื่นขึ้นมาในตึกสไตล์หลังวันสิ้นโลกอันน่าสยดสยองในอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยเลือด และพบว่าตัวเองถูกโจมตีจาก “ผู้หิวโหย” สิ่งมีชีวิตคล้ายซอมบี้ที่คลานตามพื้นดิน ขณะที่ทิมมี่วัยเยาว์ ( Jack Ruwald) บอกเธอ
จากจุดนี้ สิ่งต่าง ๆ เริ่มมืดมน ด้วยเรื่องราวที่ตัดผ่านระหว่างอดีตของเอมี่ เธอเป็นหมอที่ทำงานในโรงพยาบาลเดียวกับที่ลูกชายของเธอนอนโคม่ามาสองปีหลังจากอุบัติเหตุเกือบจมน้ำ และ “The โรงเรียน” ประเภทของนรกที่อยู่ภายใต้การดูแลของEscape From New York – สไตล์แก๊งเด็กนักเรียนหัวเสียและสิ่งมีชีวิตต่างๆ เช่น “weepers” และ “the wall walker”
เธอพบว่าเดวิด ลูกชายของเธอ (ใครตายแล้วหรือยังไม่ตาย?) อยู่ในสถานที่ที่เรียกว่า Forbidden Zone และออกเดินทางพร้อมกับมัคคุเทศก์รุ่นเยาว์สองคน ทิมมี่และเบ็คกี้ (อเล็กเซีย ซานโตซูโอโซ) เพื่อช่วยเธอนำทางไปยังโรงเรียนแห่งฝันร้าย ระหว่างทาง พวกเขาต่อสู้กับสัตว์ประหลาดและแก๊งที่น่ากลัวกว่า ซึ่งปกครองโดยค่าย Zac (วิล แมคโดนัลด์) ผู้กดขี่ข่มเหงและคาดคะเนได้ มันจบลงด้วยการเปิด
เผยต่าง ๆ ที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อน แต่ก็ยังดูไม่เข้าท่านักตามกฎที่หนังตั้งขึ้น
ผู้สร้างภาพยนตร์ดูเหมือนจะคิดว่ามันน่าสนใจกว่าหากผู้ชมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และความสับสนนั้นก็นำไปสู่ความอยากรู้อยากเห็นโดยอัตโนมัติ แน่นอนว่านี่ไม่ใช่กรณี
เรื่องราวที่ไม่ลงรอยกันนั้นเข้ากันได้ดีกับตัวเลือกการออกแบบที่อ่อนปวกเปียก มันมีความสวยงามแบบขยะ แต่ยังดูราคาถูกและไร้ประสิทธิภาพ ดังนั้นจึงขาดความสามารถในการโน้มน้าวใจผู้ชมและทำให้เราเชื่อในโลกนี้ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ดูเหมือนมาจากวิดีโอเกมที่มีค่าเช่าต่ำ และคะแนนก็น่าอึดอัดในความพยายามสร้างบรรยากาศของดาร์คแฟนตาซี
มันมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความสำเร็จของภาพยนตร์อย่าง The School ซึ่งรวมศูนย์ไว้มากเนื่องจากเป็นองค์ประกอบภายในจิตใจและอารมณ์ของตัวเอก ทำให้นักแสดงนำไม่มีที่ติ น่าเสียดายที่นี่ไม่ใช่กรณีนี้ – การแสดงของ Megan Drury เป็นแบบไม้และเมโลดราม่า และไม่น่าดึงดูดใจเลย
สิ่งที่แย่ที่สุดเกี่ยวกับ The School คือการแสดง นอกเหนือจากบทเล็กๆ ของนิโคลัส โฮปที่ยอดเยี่ยมเสมอแล้ว การแสดงส่วนใหญ่ยังต่ำกว่าความคาดหวังจากภาพยนตร์ที่สร้างอย่างมืออาชีพด้วยทรัพยากรเหล่านี้
แม้ว่าจะไม่ใช่หายนะโดยสิ้นเชิง แต่มีภาพยนตร์เพียงไม่กี่เรื่องเท่านั้น และ The School ถ่ายทำและตัดต่ออย่างมีประสิทธิภาพ แต่ก็เป็นตัวอย่างที่ดีของภาพยนตร์อินดี้ที่ไม่ได้ผลส่วนหนึ่งเนื่องจากเรื่องราวและบทภาพยนตร์ที่ไม่ดี
สถานการณ์ของภาพยนตร์ควรมีส่วนร่วม – การได้เห็นคนที่ติดอยู่ในนรกที่ไม่อาจหลีกหนีได้ทำให้เกิดคำถามอัตถิภาวนิยมที่น่าสนใจโดยอัตโนมัติ ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมเรื่องนี้จึงเป็นที่มาของเรื่องเล่าที่หลากหลายตั้งแต่บทละครของฌอง-ปอล ซาร์ตร์เรื่อง No Exit ไปจนถึงซีรีส์ทางโทรทัศน์เรื่องล่าสุด เวย์เวิร์ด ไพน์ส.
และถึงกระนั้นโรงเรียนก็ดูเหมือนจะไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร – ไม่เคยเข้าไป เช่น เนื้อหาที่น่าสนใจที่อาจเกิดขึ้นจากการซ้อนทับกันของสถาบันหลักที่ทันสมัยสองแห่ง ได้แก่ โรงเรียนและโรงพยาบาล – แทนที่จะลงหลักปักฐานกับดร. Masuta’s (นำเสนอโดย Nicholas Hope ด้วยใบหน้าที่จริงจัง): “และนรกก็เหมือนกับสวรรค์ – มันเป็นเพียงเรื่องเล่าเท่านั้น … นรกมีอยู่ในจิตใจเท่านั้นเอมี่ มันเป็นสถานที่ที่เราจินตนาการว่าความทุกข์ทั้งหมดของเราเป็นของเรา”
โรงเรียนเป็นภาพยนตร์ที่น่าเบื่อและไม่น่าพอใจ โน้ตใด ๆ ที่น่าสนใจอาจถูกกลบด้วยการแสดงและแนวทางหนัก ๆ ในส่วนสำคัญ ๆ ของภาพยนตร์รวมถึงองค์ประกอบและการออกแบบการผลิต น่าเสียดายเพราะมีภาพยนตร์แนวอินดี้ของออสเตรเลียที่ดีกว่านี้อยู่มากมาย เช่น ภาพยนตร์โดย Michael Chrisoulakis เรื่อง Los Angeles Overnight ซึ่งไม่สามารถเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ได้
แนะนำ 666slotclub / hob66
